"Sociaal engagement zorgt voor meerwaarde, ook aan je eigen leven"

Eind vorig jaar werd Ieperling Kris Lazeure laureaat van de Prijs Fonds Van Wonterghem-De Brabandere dat een persoon bekroont omwille van zijn filantropisch engagement in de regio Ieper. In een gesprek pleit hij voor een nauwere samenwerking tussen sociale organisaties. “Laat ons de krachten bundelen om de vele schrijnende verhalen de wereld uit te helpen.”

Kris Lazeure voorstellen, daar heb je even tijd voor nodig, want zijn engagement reikt ver. Gewezen directeur van het College in Ieper, gewezen voorzitter van de sociale commissie van Lions Ieper, mede-oprichter van Tejo Ieper, voorzitter van vzw de Lovie en betrokken bij organisaties als CVO Miras. Sociale betrokkenheid zit hem duidelijk in de genen.

“Het klopt dat ik thuis al zag hoe je iets kan betekenen voor een ander. Mijn vader was hoofdonderwijzer van een lokale gemeenteschool, maar zijn engagement beperkte zich niet tot lesgeven. Hij ging kinderen ophalen bij hen thuis, gaf ze gratis bijles en was op die manier een vertrouwenspersoon voor veel gezinnen. Daar heb ik gezien hoe je sociaal engagement niet alleen een meerwaarde geeft aan anderen, maar ook extra zin aan je eigen leven.”

In zijn eigen carrière als directeur van het Ieperse College werd hij zelf vaak geconfronteerd met situaties van mensen die het moeilijk hadden om op een comfortabele manier onderwijs te volgen. Velen worstelden met het betalen van de rekeningen voor schoolmaaltijden, boeken of schoolreizen.

“Het leidde vaak tot interne debatten over die extra’s. Waren we wel goed bezig door bijkomende schooltrips te organiseren als er nu al ouders met financiële problemen waren? Anderzijds waren de ervaringen die leerlingen tijdens die schoolreizen opdeden, ook levensvormend. Het zorgde voor een constant afwegen rond wat kon en wat niet.”

Volgens Kris is het probleem van onbetaalde schoolfacturen breder verspreid dan je wel zou vermoeden. “Zelfs in ASO-scholen als de onze hadden velen het moeilijk. Het zorgde ervoor dat we onze schoolrekeningen op het eind van het jaar altijd in het rood afsloten.

 Sommige van onze leerlingen en ouders beseften niet wat ze hadden, anderen hadden niet wat ze nodig hadden…”

Gelukkig zijn er veel organisaties die zich wel inzetten om de vaak schrijnende toestanden de wereld uit te helpen.
“Zo raakte ik geënthousiasmeerd door figuren als Luc Billiet die me de werking van Tejo leerde kennen. Ze leveren overal in Vlaanderen erg mooi werk om jongeren met psychische problemen te ondersteunen. Dat zette me ertoe aan om mij hier ook in Ieper voor te engageren.”

Maar Tejo is natuurlijk niet de enige organisatie die actief is. “Ik sta er gaandeweg verstomd van hoeveel organisaties er wel niet zijn die zich inzetten voor jongeren. Misschien zijn het er door de complexe manier waarop onze overheid is georganiseerd wel te veel en zijn we veel te versnipperd bezig.

Het zou goed zijn mochten we beginnen met elkaar wat beter te leren kennen en te kijken hoe we werkingen kunnen stroomlijnen, krachten kunnen bundelen en samen de strijd kunnen aangaan tegen sociaal onrecht.”

Wat Kris hierbij ook opvalt, is dat heel wat van die verenigingen vaak uitsluitend op vrijwilligers draaien waardoor de werking ook kwetsbaar wordt.

“Neem eens al die vrijwilligers weg, dan zullen heel veel goede doelen het moeilijk hebben om te overleven. Hopelijk wil ook de jonge generatie zich vrijwillig engageren in de toekomst. Ze trekken nu duidelijker een lijn tussen werk en vrije tijd, wat hun goed recht is.

Maar hopelijk zijn ze ook bereid om in die vrije tijd aan vrijwilligerswerk te doen. Dat brengt financieel niets op, maar geeft zoveel extra zin aan je leven. Hopelijk zijn ook jongeren daar gevoelig voor. Het doorgeven van die mentaliteit aan de volgende generatie is volgens mij een grote uitdaging.”

Hopelijk kunnen we de liefde voor vrijwilligerswerk ook doorgeven aan de volgende generatie.

Tot slot staat Kris nog even stil bij de meerwaarde van het Streekfonds West-Vlaanderen.
“Die kan volgens mij niet onderschat worden. Achter de schermen is het vaak een stille motor die partijen samenbrengt en extra stimuleert. In andere gevallen zetten zij ons dan weer aan om meer out of the box te denken en ons sociaal engagement eens op een andere manier aan te pakken. En dat werkt alleen maar verfrissend.”