Op een terrein van de stad Kortrijk dat eerder ingekleurd was als een gebied waar milieubelastende industrie mocht komen, prijken sinds kort zes containerwoningen. Onder de noemer De Stek krijgen zes jongeren die niet kunnen terugvallen op een warme thuis, er de kans om zelfstandig te wonen. De realisatie van dit project was geen evidente. Constant doken er obstakels op: van de bestemming van de grond tot de financiering ervan, van het vinden van een geëngageerde ondernemer die de containers leverde tot het administratief in orde brengen van de woonadressen...

Gelukkig bleek nog maar eens hoe veel je kan bereiken als er samengewerkt wordt. Maar het resultaat dat Oranjehuis, de stad Kortrijk, Koning Boudewijnstichting, woonmaatschappij SW+, het Agentschap opgroeien en verschillende serviceclubs er neerzetten, mag gezien worden.

Wat er zoals op de site zal gebeuren en aan welke nood dat beantwoordt? Wij hadden een gesprek met Charlotte Vantomme, een van de enthousiaste trekkers van het Oranjehuis.

“Je voelt je hoe je woont”

“Vaak wordt de impact van huisvesting op het sociaal leven van een mens onderschat. Als je in een krot woont, heb je geen zelfwaarde, maar kan je ook geen vrienden uitnodigen eens bij jou op bezoek te komen, waardoor je al snel in een sociaal isolement raakt…”

Aan het woord is Charlotte Vantomme van het Oranjehuis in Kortrijk.
Met de steun van de Koning Boudewijnstichting realiseren zij nu containerwoningen waar dak- en thuisloze jongeren onder begeleiding betaalbaar en kwalitatief kunnen wonen.

M. raakte in het verleden in aanraking met het gerecht. Toen hij jaren later opgepakt werd met een kleine hoeveelheid drugs op zak, werd hij doorverwezen naar de correctionele rechtbank. De rechter was toevallig ook de jeugdrechter die M. kende en oog had voor de schrijnende situatie waarin die verkeerd was geraakt: een moeilijke thuissituatie, slechte vrienden van wie hij wel afhankelijk was voor zijn huisvesting, geen geld om iets te eten of te drinken.

“Toen we met M. in contact kwamen, voelden we dat er een en ander niet juist zat. Onder druk en uit noodzaak was hij beginnen drugs dealen. Deed hij dat niet, dan werd hij op straat gezet door zijn ‘vrienden’. Zachtjes wonnen we zijn vertrouwen en bouwden we de relatie op. Hij kreeg een plek in een van de te renoveren panden die we ter beschikking kregen van woonmaatschappij SW+, vond werk, herstelde de band met zijn vader en vond  stilaan de rust die hij nodig had.”

“Als dak- en thuisloze jongere moet je jezelf ook kunnen verkopen ten aanzien van huisbazen”

“Het vinden van de juiste huisvesting is vaak niet evident. Als je als jonge thuisloze op zoek gaat naar een woning, bots je heel snel tegen een aantal muren. Ofwel is huisvesting te duur, ofwel moet je heel lang wachten op een sociale huurwoning ofwel verlies je als ontwrichte jongere de strijd tegen een jong koppel die net als jij een woning wil huren.
Bovendien moet je ook de skills en de kracht hebben jezelf te verkopen als een goede toekomstige huurder, vaardigheden waar dak- en thuisloze jongeren vaak niet over beschikken omdat ze geen netwerk hebben die hen steunt.”

Springplank naar de samenleving

“Daarom startten we enkele jaren geleden met onze Kleinschalige Wooneenheden, plekken  waar jongeren zelfstandig, betaalbaar en kwalitatief kunnen wonen, maar waar begeleiding nabij is. Zo komen we  elke maandag eens bij elkaar met de zes jongeren die er verblijven. We overlopen de agenda’s, peilen naar de zaken waar ze mee worstelen en trachten oplossingen aan te reiken. Vaak maken kleine zaken het verschil. Succes gewenst worden als je straks je theoretisch rijexamen gaat afleggen, velen zijn het niet gewoon.

Minstens drie dagen per week moeten  ze ook een nuttige daginvulling vinden waardoor ze niet alleen binnen de eigen unit sociale contacten kunnen uitbouwen, maar ook daarbuiten. Wat ze willen doen, opleiding/school/vrijwilligerswerk, kiezen ze zelf. Zolang ze maar sociale contacten opbouwen en van betekenis zijn in het groter geheel.”

Het project moet een springplank vormen om door te stromen naar de reguliere samenleving. Jongeren kunnen er één jaar verblijven, wat verlengd kan worden met maximaal zes maanden. Na drie jaar werking werden zo’n 20 tot 25 jongeren op weg gezet.

Met de steun van het Oldenzeel Fonds

Nu zijn de Kleinschalige Wooneenheden aan een volgende stap toe in hun ontwikkeling. Op een braakliggend terrein worden containerwoningen opgetrokken waar een nieuwe woonsite kan uitgebouwd worden.

Het project is een mooie samenwerking geworden tussen verschillende partners.

“Een privé-investeerder kocht de containers, de verhuring gebeurt via de woonmaatschappij, de stad helpt mee aan de verdere ontwikkeling van de site.
Het Oldenzeel Fonds van de Koning Boudewijnstichting zorgde ervoor dat we dit mooie project konden realiseren, dat we een substantiële duw in de rug kregen voor dit wat experimentele project dat nog niet binnen de contouren van reguliere subsidiëring past.”